IMF gibi bir oluşumu savunmanın mantığı nedir acaba. Dünya çapında, "legal" bir şekilde insanları köleleştiren bir kurum nasıl savunulabilir. İnsanlar bilmedikleri, anlamadıkları konuların nasıl silahşörlüğünü yapabilirler. Ve bunu yaparken de yüzlerindeki iğrenç gurur ve görevini yapmış olma mutluluğu ifadesi...
Şu yorumlar çok canımı sıkıyor; "böyle eylem mi olurmuş, eline ne geçicekmiş sağı solu kırarak, haklıyken haksız olunuyormuş, gençlik nereye gidiyormuş" vs. vs. vs.
Başbakan, gösteriler için yer ayrıldığını gidilip oralarda eleştirilerini yöneltmelerini istedi konuşmasında. Öncelikle şunu açıklığa kavuşturmak lazım, eylem bir başkasının istediği yerde istediği şekilde yapılmaz. Bu hareketin mantığına aykırıdır. Burda amaç bağırıp çağırmaktan öte bir yaptırım uygulatmak, olumsuzluğu eleştirmekdir. Yoksa dağlara taşlara bağırıp çağırıp stres atmak değil. Nedense siyasetçiler bunu böyle algılamak eğilimindeler. Gidin oralarda söyleyin ne söyleyecekseniz diyor adamlar. Bunu da demokratik hakkımız olarak bize lütfediyorlar.
Eylem hakkınız var, herkesin eleştirilerini yöneltme hakkı var ama bizim istediğimiz yerde ve şekilde. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu. Bir kere eylem hakkı devletin yurttaşlarına sağladığı, lütfettiği birşey değildir. Eylem hakkı doğuştan gelen bir haktır. Malesef bütün iktidarlar bunu sanki kendileri sağlamış yurttaşlarına bahşetmiş gibi davranıp bunu da bir çıkara dönüştürme eğilimindeler. Eğer eylemci olarak bunu kabul noktasına gelinmişse artık devletin koyduğu kurallara tabii olmuşsun demektir. Karşı olduğun şey zaten bu devlet, bu sistem ve bu sözde demokrasi, peki buna aynı sistemin kurallarıyla nasıl karşı çıkabilirsin yada karşı çıkman beklenebilir.
Okuduğum bütün gazete yorumlarında cam çerçeve kırmanın mantıksızlığından ve bu verilen "hakkın" kötüye kullanılmasından bahsediliyor. Bu çok bilmiş gazeteci arkadaşlar IMF gibi bir kuruluşun protestosunda, bankalara ve kapitalizmin simgesi olmuş kurumlara zarar verilmesini neden garip buldular, neresini anlayamadılar bende bunu anlayamıyorum. Neye, neden karşı olunduğu yeterince açık değil mi? Herşey hakkında yorum yapabilen, herşeyi bilen bu arkadaşlar bunun neresini anlayamadılar. Anlamadılar mı yoksa anlamazlıktan mı geldiler? İkditar korkusu artık içgüdüsel birşey haline mi geldi, bir otokontrol mekanizması mı yaratıldı yoksa insanlarda?
O kırılan yakılan işyerlerinin günahı neymiş? Neymiş ben söyleyeyim, hiç bir zaman o meydanlarda haklarını savunamamış, seslerini yükseltememiş olmaları. Hatta daha ileriye gidip, özürü kabahatinden büyük bir şekilde, bu sistemin gönüllü milisleri haline gelmeleri. Bir kere de sizi görseydik, o meydanlarda, bir kerede beraber yürünseydi, ses beraber yükselseydi, o camlar çerçeveler inermiydi. O camlar çerçeveler sizin yüzünüzden indi bence biraz da...
O çok sevimli islamcı arkadaşlar da buldukları her fırsatta faize karşı olduklarını, faizin haram olduğunu söyledikleri halde, ne zaman böyle bir protestoda, eylemde görüldüler? İlla ki yakıp yıkmaları gerekmezdi, buna karşı olduklarını belli etseler yeterdi. A tabi onlar bunu faiz olarak adlandırmıyorlar artık. O zaman haram olmuyor tabii. Bir kenara çekilip, insanları bölücü, terörist olarak etiketlemeyi bilin ancak. Koymuş olduğunuz kuralların arkasına saklanarak, o kuralları savunanları taşlayın şeytan diye. Ondan sonra bu taşlar niye cam kırıyor diye oturup düşünün bir.
Güvenlik güçleride gaz bombası atmayı hobi haline getirdi gibime geliyor. Spor olsun diiye gaz bombası atıp, biber gazı sıkıyorlar. Meydana çıkılmasını engellemek istiyorlarmış. Orası eylem alanı değilmiş. Aynı alanda, Polis günü kutlanırken binlerce polis vardı, kendi günlerini kutladılar o meydanda, hemde saatlerce trafiğin aksaması pahasına. Kimseden biber gazı gelmedi nedense? Demek ki istenilince toplanılabiliyormuş...
Birde bir teyzenin "ne eylemi yaa, neden böyle yapıyorsunuz, ne işiniz var" diye azarlamasına ne demeli. Kime ne anlatıcaksın, kim için, ne için uğraşıyorsun ki ? Halk kendini bırakmış, sen tutmaya çalışsan ne olur...
Şu yorumlar çok canımı sıkıyor; "böyle eylem mi olurmuş, eline ne geçicekmiş sağı solu kırarak, haklıyken haksız olunuyormuş, gençlik nereye gidiyormuş" vs. vs. vs.
Başbakan, gösteriler için yer ayrıldığını gidilip oralarda eleştirilerini yöneltmelerini istedi konuşmasında. Öncelikle şunu açıklığa kavuşturmak lazım, eylem bir başkasının istediği yerde istediği şekilde yapılmaz. Bu hareketin mantığına aykırıdır. Burda amaç bağırıp çağırmaktan öte bir yaptırım uygulatmak, olumsuzluğu eleştirmekdir. Yoksa dağlara taşlara bağırıp çağırıp stres atmak değil. Nedense siyasetçiler bunu böyle algılamak eğilimindeler. Gidin oralarda söyleyin ne söyleyecekseniz diyor adamlar. Bunu da demokratik hakkımız olarak bize lütfediyorlar.
Eylem hakkınız var, herkesin eleştirilerini yöneltme hakkı var ama bizim istediğimiz yerde ve şekilde. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu. Bir kere eylem hakkı devletin yurttaşlarına sağladığı, lütfettiği birşey değildir. Eylem hakkı doğuştan gelen bir haktır. Malesef bütün iktidarlar bunu sanki kendileri sağlamış yurttaşlarına bahşetmiş gibi davranıp bunu da bir çıkara dönüştürme eğilimindeler. Eğer eylemci olarak bunu kabul noktasına gelinmişse artık devletin koyduğu kurallara tabii olmuşsun demektir. Karşı olduğun şey zaten bu devlet, bu sistem ve bu sözde demokrasi, peki buna aynı sistemin kurallarıyla nasıl karşı çıkabilirsin yada karşı çıkman beklenebilir.
Okuduğum bütün gazete yorumlarında cam çerçeve kırmanın mantıksızlığından ve bu verilen "hakkın" kötüye kullanılmasından bahsediliyor. Bu çok bilmiş gazeteci arkadaşlar IMF gibi bir kuruluşun protestosunda, bankalara ve kapitalizmin simgesi olmuş kurumlara zarar verilmesini neden garip buldular, neresini anlayamadılar bende bunu anlayamıyorum. Neye, neden karşı olunduğu yeterince açık değil mi? Herşey hakkında yorum yapabilen, herşeyi bilen bu arkadaşlar bunun neresini anlayamadılar. Anlamadılar mı yoksa anlamazlıktan mı geldiler? İkditar korkusu artık içgüdüsel birşey haline mi geldi, bir otokontrol mekanizması mı yaratıldı yoksa insanlarda?
O kırılan yakılan işyerlerinin günahı neymiş? Neymiş ben söyleyeyim, hiç bir zaman o meydanlarda haklarını savunamamış, seslerini yükseltememiş olmaları. Hatta daha ileriye gidip, özürü kabahatinden büyük bir şekilde, bu sistemin gönüllü milisleri haline gelmeleri. Bir kere de sizi görseydik, o meydanlarda, bir kerede beraber yürünseydi, ses beraber yükselseydi, o camlar çerçeveler inermiydi. O camlar çerçeveler sizin yüzünüzden indi bence biraz da...
O çok sevimli islamcı arkadaşlar da buldukları her fırsatta faize karşı olduklarını, faizin haram olduğunu söyledikleri halde, ne zaman böyle bir protestoda, eylemde görüldüler? İlla ki yakıp yıkmaları gerekmezdi, buna karşı olduklarını belli etseler yeterdi. A tabi onlar bunu faiz olarak adlandırmıyorlar artık. O zaman haram olmuyor tabii. Bir kenara çekilip, insanları bölücü, terörist olarak etiketlemeyi bilin ancak. Koymuş olduğunuz kuralların arkasına saklanarak, o kuralları savunanları taşlayın şeytan diye. Ondan sonra bu taşlar niye cam kırıyor diye oturup düşünün bir.
Güvenlik güçleride gaz bombası atmayı hobi haline getirdi gibime geliyor. Spor olsun diiye gaz bombası atıp, biber gazı sıkıyorlar. Meydana çıkılmasını engellemek istiyorlarmış. Orası eylem alanı değilmiş. Aynı alanda, Polis günü kutlanırken binlerce polis vardı, kendi günlerini kutladılar o meydanda, hemde saatlerce trafiğin aksaması pahasına. Kimseden biber gazı gelmedi nedense? Demek ki istenilince toplanılabiliyormuş...Birde bir teyzenin "ne eylemi yaa, neden böyle yapıyorsunuz, ne işiniz var" diye azarlamasına ne demeli. Kime ne anlatıcaksın, kim için, ne için uğraşıyorsun ki ? Halk kendini bırakmış, sen tutmaya çalışsan ne olur...
0 kere laf edildi:
Yorum Gönder