Bir Varmış, Bir Yokmuş..

Bilmiyorum ben mi duygusallaşıyorum yaşım ilerledikçe, yoksa kaygılı olduğum konulardan biri olduğundan mı, böyle yeni türler falan bulunduğun da çok heyecanlanıyorum. "Aman yarabbi, daha bilmediğimiz görmediğimiz, görüpde ellemediğimiz şeyler varmış" diye düşünüyorum. Papua Yeni Gine denen memleket böyle mucizelere ev sahipliği yapmış. Ne güzel de yapmış.

Fotoğrafları boyboy geziyor nette. Bakan bulur, bulan bir daha bakar, benim gibi düşünen bakmalara doyamaz.

Şu vatandaşın haline, günlerdir bahsettiğimiz şeylerden ne kadar uzakta. (yapı itibariyle beklenemez, mantalite ona göre, tipte bir garip, örgüt üyeliği için pek de uygun değil)

Söylemek istediğim, okuyucu, bol bol belgesel izle, belgesel depola, fotoğraf edin, bilgi sahibi, ilgi sahibi ol, ileride çocuklarına, torunlarına anlatacakların, göstereceklerin ve söyleceklerin olsun. Ha birde bütün bunlarla ilgi tutarlı bahaneler üretsen iyi olur. Zira ileride çocuklarının ve ya torunlarının görebileceği insandan sonra tek hayvan hamam böceği olacak. Diğerlerinin nerede olduğunun hesabını soracaktır, bazı genç bünyeler. Ya da hiç birini yapmayıp, çocuklarını bundan uzak tutup, varlıklarını, bir zamanlar var olduklarını sır gibi saklayabilirsin. Eğer mağaradan hiç çıakrmazsan çocuğunu belki bu da işe yarayabilir.

Tercih senin tabii. Kurbağanın olan bitenden ne haberi ne de ilgisi var...