Demiştim bir takım mecburi sebeplerden dolayı yazamıyorum diye. Bunlardan birisi de askerlik. Ha gittim ha gideceğim. Az kaldı. İster zorla ister seve seve bu sağlıklı her tük gencinin başına gelecek. Bunun niteliği ve gerekliliği uzun uzun tartışılır. Bir geleyim askerden.
Beni delirten asıl şey bürokrasi oldu. Burada da buldu beni. Hayatım boyunca yüzüm gülmedi şu işten. Okul kaydımda, ders seçimimde, mali işlemlerde, okula giderken hatta okuldan mezun olurken bile çok sancılı oldu. Herkesin başına gelir demeyin. Ben bunlar için her zaman fazladan ve gereksiz yere uğraştım, koştum durdum. Son derece lüzumsuz bir işleyiş şekli. Giderek bir takım insanlar da kendilerini önemli hissetsinler diye imza attırılan bir sisteme dönüştü.
Askerlikle alakası ne onu anlatayım, anlatayım da kurtulayım. Üniversite için tecil ettirmeye gittiğim zaman 2 gün uğraştım. O sırada da askere almak için her şeyi söylediler, suçladılar. 2 gün boyunca resmen belgelerin başında bekledim. Yanlışlık olmasın diye. Şimdi okul bitti, vakti geldi. Her şeyi halledilmiş sağ olsun, buradan da mezun olur olmaz hemen yetiştiren okuluma teşekkür ederim tekrar. Gitmek de istiyorum artık. Bu sefer de 3 gün bekledim kapılarında. Bir imza için.
Tamam, tecil zamanı işim gereksiz uzadı. İçinde belki biraz kasıt vardır diyerek bunu anlayabiliyorum. Sonuçta kaçmak için bunu yapanlar da var. Art niyet diyoruz buna. Gitmek istediğimde neden almıyorsunuz onu anlamıyorum.
Gideceğim diyorum bu sefer tecilden daha fazla, 3 gün bekledim her şey hazır olduğu halde. Alacak mısınız almayacak mısınız? Anlamadım ki. Bu gibi işlerde son derece sabırsız olan ben, o 3 gün sinir harbi geçirdim. Aralarda geçen diyaloglardan ve derdimin dinlenmeyip terslenmelerimden bahsetmiyorum bile. Acaba başıma geleceklere mi hazırlıyorsunuz? Doğru söyleyin, korkutmayın ya…
(Bürokrasi maceralarım başka bir hikayenin konusudur, ayrıca değineceğim)
0 kere laf edildi:
Yorum Gönder