Zombi Olsun İster Çamurdan Olsun...

Dellamorte Dellamore (Cemetery Man)

Yönetmen: Michele Soavi

1996

Zombi filmlerine oldum olası hayranım. Buldum mu izlerim. Bu iyiymiş, bu kötüymüş demem. Acayip bir tutku. Bilen bilir. Yaşayan Ölülerin Gecesi (Night of the Living Dead) ile başlayan bir sevdadır bu.

iyi yapılırsa izlenir, kötü yapılırsa müthiş eğlencelik çıkar.

Edgar Wright'ın yönettiği Ölülerin Şafağı (Shaun of the Dead) filmini bilmeyen yoktur. Klişeleri tiye alan bir zombi parodisi.

Dellamorte Dellamore de onu andırıyor. Ciddi ciddi absürd bir zombi filmi. İngilizcesi "Cemetary Man" yani mezarlık bekçisi. Muhtemelen sokağın köşesindeki cdcide, bir kenarda, kapağının rengi solmuş olarak duruyordur.

Gelelim konusuna; mezalıkta bekçilik yapan kahramanımız Francesco Dellamorte (Rupert Everett) gündüz ölü gömme gibi rutin işleri yaparken, gece uğraşları tamamen değişir. Mezarlık geceleri daha bir gizemli hale dönüşmektedir. Geri gelenlerle uğraşan kahramanımız artık erme noktasına gelmiştir. Dünya'nın geri kalanında da böyle şeyler olup olmadığını merak etmekte, kimseye birşey söyleyememekte ve içi içini yemektedir. İçi içini yerken de geri gelenleri tekrar göndermekten de geri durmaz. Geceleri kulübesinde kırık bir kafatasını, yap-boz misali birleştirmektir hobisi.

İçinde garip bir aşk da barındırır film. Sağından solundan çıkan göndermeler, metaforlar da cabası. Bir yerinde de "Hadi bakalım, kolay gelsin" parçası çalmakta, insanın tüylerini diken diken etmekte, alacakaranlık havası yaratmaktadır.

Ufak bir not: Çizgiroman kahramanı Dylan Dog, Rupert Everett'in canlandırdığı Francesco Dellamorte karakterinden esinlenmiştir. (yada tam tersi)